18th Sun. Ord. Time (C)

KAHAKUG
May hulubaton nga nagasiling: “Beware of what you possess, because what you possess might POSSESS YOU!” Ini isa ka paandam sa aton nga madamo nga mga butang sa kalibutan nga sarang maka-ULIPON sa aton kon yara na sila sa aton nga pag-angkon… mga butang nga ginakabig naton nga “manggad” apang kon bayawon ang kwenta sa katapusan sang aton kabuhi, INDI man naton sila madala sa “pihak” nga kinabuhi!
Maathag ang pamat-ud sang aton Ginuo paagi sa palaanggiran sa subong nga Dominggo nahanungud sa isa ka manggaranon nga tawo nga nagtinipon lang sang iya nga manggad kag nagkabuhi sa patuyang kay para sa iya may malawig pa siya nga kabuhi, apang ang Diyos nagsiling: “Buang-buang, KARON GID nga gab-i MAPATAY KA!” Indi gid niya mapuslan ang iya tinipunan! Amo gani nga nagsiling ang aton Ginuo nga magtipon kita sang manggad nga “langitnon” kay amo ini ang aton sarang madala sa aton pagtaliwan sa sining kalibutan– ang maayo nga pagtamud sa aton isigkatawo, ang pagpakig-abyan, ang pagkamahigugma-on, ang pagkamapinatawaron, ang pagpa-ubos, kag iban pa nga mga manggad sang maayong kabubut-on nga indi sarang ma-ut-ut sang mga sapat-sapat kag indi sarang pag-atakon!
Tan-awon ta ang aton mga pagkabutang– kwarta, kadutaan, pagkabutang, kag iban pa. Kon mapatay ka, madala mo bala ini? Sa pagkamatuod, INDI MAN INA IMO! GINPAHULAM LANG INA SANG DIYOS!


FR. RONNIE


KWARTA
“Isa ka Domingo, may pari nga “bombastic” nga nagsermon: “Indi kamo magsalig sa dutan-on nga manggad. Indi kamo maglagas sa kwarta. Indi ninyo kinahanglan ong kwarta palangit. Kay sa langit, owa kwarta! Dayon ong isa ka soltero nagtindog ag nagsaligbat: “Father, daon un kami kara sa langit eh!” Ong pari nagpamangkut kanana kon ngaman ag paano. Ong pamatan-on nagsabat: “Kay sa amon balay Father, owa kmi pirme kwarta!”
Husto nga sa langit, indi naton kinahanglan ong kwarta. Owa et euro, dollar o peso nga makatao kanimo et matuod ag owa et katapusan nga kalipay. Apang sa duta, kinahanglan naton ong kwarta. Bisan akuon naton o indi, di bala nga parte et aton pangamuyo kon mag-adto ag magsimba kita sa Simbahan amo nga tani taw-an kita et Dios et kwarta? Kwarta nga galastuon sa aton adlaw-adlaw nga mga kinahanglanon, para sa aton mga kabataan ag para sa palaabuton? Pareho man lang kita sa punto nga kaon, kay kami nga mga pari nagakinahanglan man pirme et kwarta para sa galastuon et aton Parokya, labi un gid para sa aton mga proyekto. Buot silingon, ong kwarta indi malain o sala. Kay ong kwarta, kon imo ginpabalhasan et maayo, isa pa gani nga regalo et Dios para kanaton, para sa aton pamilya ag katilingban.
Indi malain ong kwarta apang ong igpat kara makasisilaw, gani duro ong nagakatiplang. Amo gani nga si Kristo nagapaandam gid kanaton nga indi kita mangin sungaksungak ag hangolhangol sa bisan ano nga butang, labi un gid sa kwarta. Indi naton paghimuon Dios ong kwarta. Kay ong isa ka sungaksungak nga tawo owa nagabatyag et kinahanglanon et iban. Ong ana lamang kinahanglan ong ana nabatyagan. Bisan nasat-uman nana o indi, ong hangolhangol nga tawo nagayaub o nagasimba sa ana manggad ag indi sa Dios. Gani paano sia makapalangit kaon?



FR. DODO



ANECDOTE

THE PRIEST IS DYING

An old priest was dying. He sent a message for his banker and his lawyer, both church members, to come to the Rectory.
When they arrived, they were ushered up to his bedroom. As they entered the room, the priest held out his hands and motioned for them to sit on each side of the bed. The priest grasped their hands, sighed contentedly, smiled, and stared at the ceiling. For a time, no one said anything.
Both the banker and lawyer were touched and flattered that the priest would ask them to be with him during his final moments. They were also puzzled; the priest had never given them any indication that he particularly liked either of them. They both remembered his many long, uncomfortable sermons about greed, covetousness, and avaricious behavior that made them squirm in their seats.
Finally, the banker said, "Father, why did you ask us to come?
The old priest mustered up his strength and then said weakly, "Jesus died between two thieves, and that's how I want to go."

FOOD FOR THOUGHT

“It's only when we truly know and understand that we have a limited time on earth -- and that we have no way of knowing when our time is up -- that we will begin to live each day to the fullest, as if it was the only one we had.” (Elisabeth Kubler-Ross)

BITS AND PIECES

Doesn't expecting the unexpected make the unexpected become the expected ?