PAGKAYAB… PAGPATAWAD!
Suno sa mga pulong sang aton Ginuo sa aton nga Ebanghelyo subong nga Dominggo, nga tungud sa Iya pagkabanhaw sa mga minatay, ang paghinulsul kag kapatawaran sang mga sala, igabantala sa bug-os nga kalibutan, magsugud sa Jerusalem. Ini nagakahulugan lamang nga paagi sa Iya nga pagkabanhaw, ang tanan napaha-uli na sa “KAANGTANAN” sa aton Amay sa langit... ang ginakabig nga mga “patay” tungud sang kasal-anan, may kahigayunan na nga “mabuhi liwat” tungud sa pagkabanhaw sang aton Ginuo. Ang pagkabanhaw nagahatag sa aton sang kahigayunan nga mag-angkon indi lamang sang “2nd life” kundi sang kabuhi sa KABUGANAAN! A life fulfilled! A life FULL and FILLED!
Sa karon nga Dominggo, ginasaulog naton ang Kapiestahan sang Pagkayab sang aton Ginuo sa langit… Siya magahalin sa aton tunga, apang sa gihapon ang Iya nga misyon magapadayon paagi sa ATON.– KITA ang Iya gintugyanan sa pagpadayon sa pagbantala sang Maayong Balita nga nangin bunga sang Iya nga Pagkabanhaw gikan sa mga minatay, kag ini nga bunga amo ang KAPATAWARAN sang mga sala! Kita na karon ang mangin INSTRUMENTO kag ALAGYAN sa pagbantala nga may yara kita nga Amay sa langit nga bukas sa mga mahinulsulon, sa pagpatawad sa ila, kag handa sa pag-uli liwat sa aton sang aton nadula nga dignidad bilang mga anak sang Diyos!
Bilang mga instrumento, kita dapat mangin ahente sa pagpaluntad sang pagpatawad sa aton tunga… kita dapat MAGPINATAWARAY SA ISA SA KAG ISA!
FR.RONNIE
ANECDOTE
ONE MISTAKE
The employee stormed angrily into the cashier’s office. .What’s the meaning of this? I just counted my pay and it’s fifty-pesos short!.
The cashier examined the envelope, then checked his records. .Last week we paid you fifty-pesos more. You didn’t complain then, did you?..
Look. said the employee. .An occasional mistake I can overlook - but two in a row is too much!.
FOOD FOR THOUGHT
“Forgiveness is freeing up and putting to better use the energy once consumed by holding grudges, harboring resentments, and nursing unhealed wounds. It is rediscovering the strengths we always had and relocating our limitless capacity to understand and accept other people and ourselves.” (Sidney and Suzanne Simon)
Friday, May 14, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment